Ρέμα Μαρκοπούλου - Ενα προδιαγεγραμμένο έγκλημα;
Βόλτα την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου σε ένα "άγνωστο" ρέμα παρότι φέρει το όνομα της διπλανής πόλης.
Ενόψει και της διαβούλευσης που κάνει το ΥΠΕΝ για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) των έργων διευθέτησης του ρέματος η οποία λήγει την Τέταρτη 27 Δεκεμβρίου!
Για να δείτε τη διαβούλευση πρώτα εγγράφεστε εύκολα στον χώρο του ΥΠΕΝ εδώ:
https://eprm.ypen.gr/src/App/
και κατόπιν μπαίνετε στην παρακάτω σελίδα:
Διαβούλευση ΥΠΕΝ για ρέμα Μαρκοπούλου
(https://eprm.ypen.gr/src/App/w2/8936)
Eχω ανεβάσει τα αρχεία της μελέτης εδώ:
Να το (ακόμα) ελεύθερο ρέμα των σε πρόσφατες φωτογραφίες:
Και το ερώτημα είναι: Τι χρειάζεται αυτή η διευθέτηση;
Σε ευρωπαικές χώρες, που σέβονται τη φύση, θα ανοίγανε το οχετοποιημένο κομμάτι του ρέματος!
Ούτε που θα σκέφτονταν να διευθετήσουν ένα ρέμα που ρέει ήδη σε κλειστή - φυσική κοιλάδα!
Η ΜΠΕ του ρέματος Μαρκοπούλου και η γενικότερη πολιτική του κράτους μας, των περιφερειών και πολλών δήμων κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που θα έπρεπε.
Το πρώτιστο μέλημα θα έπρεπε να είναι η πάση θυσία διατήρηση αυτών των σπάνιων και απειλούμενων υγροτόπων και βιοτόπων και όχι η δημιουργία οχετών ομβρίων στη θέση τους.
Ειδικότερα για το ρέμα Μαρκοπούλου, που τώρα ρέει σε φυσική κοιλάδα με παροχετευτική ικανότητα πολλαπλάσια από αυτή που προβλέπουν τα «έργα» διευθέτησης, αν ποτέ τα έργα αυτά που προβλέπει η ΜΠΕ πραγματοποιηθούν, θα έχουν τις εξής επιπτώσεις:
1. Θα καταλήγουν στον Ερασίνο και κατόπιν στη θάλασσα πολύ πιο ρυπασμένα νερά από αυτά που καταλήγουν σήμερα. Τα 1,75 χλμ. της κοίτης του σημερινού ρέματος είναι τώρα κατάφυτα από: Καλαμιές, βάτα, χόρτα πάσης φύσεως, αγκάθια, σκίνα, πουρνάρια και πολλά άλλα φυτά που με φυσικό τρόπο φιλτράρουν και καθαρίζουν τους ρύπους που περιέχονται στα νερά που φέρνει ο οχετός των Φ 2,50 μ. από την πόλη του Μαρκόπουλου. Αυτό είναι σήμερα ορατό δια γυμνού οφθαλμού: Τα νερά στο στόμιο του οχετού είναι τώρα μια γκρίζα, θολή «σούπα». Ομως 500 μ. μετά στα κατάντι, εκεί που το ρέμα διασταυρώνεται με δρόμο, τα νερά είναι πεντακάθαρα.
(δείτε φωτογραφίες στο: Φωτογραφίες ρέματος Μαρκοπούλου. 17-Δεκ-2023 ).
Η καταστροφή όλης αυτής της βλάστησης της κοίτης θα εξαφανίσει αυτή τη «μηχανή» βιολογικού καθαρισμού με συνέπεια η γκρί σούπα (όπως φαίνεται τώρα μπροστά από τον οχετό) να καταλήγει ατόφια στον Ερασίνο και από εκεί στη θάλασσα!
Δεν αναφέρω εδώ και την ανυπολόγιστη ρύπανση που θα φέρουν τα ίδια τα έργα με τις εκσκαφές, την καταστροφή του φυτικού επιφανειακού χώματος, κλπ.
2. Θα αυξηθεί η πλημμυρική ροή στο ρέμα Μαρκοπούλου και σε όλον τον Ερασίνο. Τώρα, τα νερά σε περίπτωση βροχόπτωσης φρενάρουν από τη φυσική βλάστηση της κοίτης και φουσκώνουν τοπικά καταλαμβάνοντας μεγαλύτερο πλάτος της φυσικής κοίτης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μικρά, τοπικά πλημμυρικά φαινόμενα, πλήρως ελεγχόμενα μέσα στη φυσική κοιλάδα του ρέματος. Τα αυξημένα αυτά νερά απορροφούνται σε μεγάλο μέρος από το χώμα δεξιά και αριστερά από τη φυσική κοίτη, απορρυπαίνονται από τη φυσική βλάστηση που υπάρχει στα πρανή του ρέματος και καταλήγουν με μειωμένη ταχύτητα στον Ερασίνο.
Αντίθετα, αν γίνουν τα «έργα» διευθέτησης και ειδικά ο μπετονένιος οχετός 4 x 4 μ. σε μήκος 400 περίπου μ., τότε όλα τα νερά της κοίτης, χωρίς δυνατότητα απορρόφησης από το χώμα, χωρίς καθάρισμα των ρύπων και χωρίς φυτά να τα φρενάρουν, θα καταλήγουν με μεγαλύτερες ταχύτητες και παροχή στον Ερασίνο, αυξάνοντας τα πλημμυρικά φαινόμενα κατάντη. Δείτε και απόφαση του ΣτΕ για τον Ποδονίφτη (Νο. 2165 του 2019).
Παραβλέπω εδώ και τη στένωση των τεχνικών έργων πριν τη συμβολή με τον Ερασίνο, από 8 μ. πλάτος σε 5 μ. πλάτος! Πρωτοφανές για τεχνικό έργο να στενεύει στα κατάντη!!
3. Θα καταστραφεί ανεπανόρθωτα ένα φυσικό Αττικό τοπίο. Μια σπάνια φυσική κοιλάδα με τα δένδρα, φυτά, απαλή φυσική διαμόρφωση κοίτης, με χώρους όπου βρίσκουν καταφύγιο πολλά πουλιά, έντομα, βατράχια, αλεπούδες κ.α. ζώα της Αττικής θα καταστραφεί. Δεν ενδιαφέρει αυτό την πολιτεία και τους συντάξαντες τη Μ.Π.Ε.;
4. Σε όλη την Ευρώπη και τις άλλες ανεπτυγμένες χώρες η πολιτική είναι η επαναφυσικοποίηση των ρεμάτων και ποταμιών. Πως εδώ στη χώρα μας εξακολουθούμε μοιρολατρικά να καταστρέφουμε φυσικά ποτάμια;
Ανοίγουμε δουλειές ώστε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να ξηλώνουν μπετά και πέτρες μετά από 50 – 100 χρόνια για να τα ξανακάνουν φυσικά;
5. Καταστρέφεται ένα φυσικό τοπίο που θα μπορούσε να είναι τόπος ανάπτυξης ήπιων τουριστικών δραστηριοτήτων. Αν υπήρχε ένα παραρεμάτιο μονοπάτι με πεζογέφυρες ανά 500 – 1.000 μ. θα μπορούσε να είναι τόπος περιπάτου, ποδηλασίας και αναψυχής γενικότερα. Ηδη ιππικοί όμιλοι της περιοχής οργανώνουν βόλτες με άλογα στον κάμπο της Βραυρώνας. Αν υπήρχαν κατάλληλες διαδρομές θα μπορούσαν να προσελκύσουν πολύ περισσότερους πελάτες που να απολαύσουν πληρέστερα την υπέροχη αττική φύση. Σε αυτήν την κατεύθυνση ανάδειξης των ποταμιών και των ρεμάτων θα έπρεπε να στραφεί η πολιτεία μας και όχι στη καταστροφή τους δια της οχετοποίησης!
6. Αν τα έργα διευθέτησης γίνονται για να μειωθούν οι αποζημιώσεις που δίνονται σε παραρεμάτιους ιδιοκτήτες σε περιόδους πλημμυρών, θα πρέπει να εξεταστεί τη διεύρυνση της ζώνης απαλλοτρίωσης ώστε να δοθεί χώρος στο νερό. Αυτό πρότειναν και οι Ολλανδοί ειδικοί που ήρθαν να μελετήσουν τις συνέπειες της κακοκαιρίας Daniel στη Θεσσαλία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου